week 08 - dag 02
Ergens ben ik stiekem altijd een beetje jaloers op mensen die hun leven helemaal voor elkaar lijken te hebben. Ook al weet ik dat de buitenkant er heus niet altijd zo uitziet als de binnenkant. Ze zeggen niet voor niets "ieder huisje heeft z'n kruisje". Cliché olé olé.. (ik weet ook nog niet waar ik heenga) Bij sommige mensen lijkt alles zo automatisch te gaan, die kiezen ergens voor, alles gaat goed, niks zit tegen en ze worden precies wat ze denken dat ze altijd al wilden worden. Maar wat als er ergens halverwege gewoon iets misgaat, of iets tegenzit, of het niet zo blijkt te zijn als je had gedacht. Wat als het tegenvalt. Wat best realistisch is eigenlijk. Kan je juist in die tijden God danken? (oké dat had ik ook niet aan zien komen)
HABAKUK 3: 17-19
Al zal de vijgenboom niet bloeien,
al zal de wijnstok niets voortbrengen,
al zal de oogst van de olijfboom tegenvallen,
al zal er geen koren op de akkers staan,
al zal er geen schaap meer in de kooien zijn
en geen rund meer binnen de omheining –
toch zal ik juichen voor de HEER,
jubelen voor de God die mij redt.
God, de HEER, is mijn kracht,
hij maakt mijn voeten snel als hinden,
hij laat mij over mijn bergen gaan.
HABAKUK 3: 17-19
Al zal de vijgenboom niet bloeien,
al zal de wijnstok niets voortbrengen,
al zal de oogst van de olijfboom tegenvallen,
al zal er geen koren op de akkers staan,
al zal er geen schaap meer in de kooien zijn
en geen rund meer binnen de omheining –
toch zal ik juichen voor de HEER,
jubelen voor de God die mij redt.
God, de HEER, is mijn kracht,
hij maakt mijn voeten snel als hinden,
hij laat mij over mijn bergen gaan.